Του Μιχαήλ Β. Κυριακάκη
«Δεν είναι ο λόγος μου ως πυρ; λέγει ο Κύριος, και ως σφύρα κατασυντρίβουσα τον βράχον;» Ιερεμίας 23:29
Ο γραπτός λόγος του Θεού, υπήρξε το θαύμα των αιώνων. Κάθε έτος και κάθε αιώνας, που παρέρχεται, προσθέτει νέες μαρτυρίες για την ακατάλυτη δύναμη των Γραφών. Η επίδρασή του για τον εκπολιτισμό των βαρβάρων και καθυστερημένων λαών είναι αδιαφιλονίκητη.Παντού όπου εισήλθε, διαμόρφωσε ανώτερο πολιτισμό, ενέπνευσε υψηλότερες αρχές. Ο τρόπος με τον οποίο διατηρήθηκε, συνελέγη, και έφτασε μέχρι εμάς, αποτελεί μέγα θαύμα. Διώχθηκε από ισχυρούς και όμως νίκησε. Πολεμήθηκε από σοφούς και όμως θριάμβευσε. Με φανατισμό δεσμεύθηκε και όμως υπερίσχυσε. Υστερα από κάθε μάταιο και άχαρο αγώνα εναντίον του Λόγου του Θεού, ακούγεται και πάλι η επωδός:«Πού ο σοφός; που ο γραμματεύς; που ο συζητητής του αιώνος τούτου; δεν εμώρανεν ο Θεός την σοφίαν του κόσμου τούτου;» (Α’ Κορινθ. 1:20). «Δεν είναι ο λόγος μου ως πυρ; και ως σφύρα κατασυντρίβουσα τον βράχον;»
Περισσότερα...
Του Αιδ. Γεωργίου Αδάμ
Μακάριος ο άνθρωπος που δέχεται με υπομονή τις δοκιμασίες! Γιατί, αν τις υποστεί με επιτυχία, θα κερδίσει το βραβείο της αιώνιας ζωής, που υποσχέθηκε ο Θεός σ' όσους τον αγαπούν (ΝΜΒ).
Τι σημαίνει μακάριος; Συνήθως νομίζουμε πως είναι ο «ευτυχισμένος». Είναι αλήθεια, βέβαια, ότι o χριστιανός είναι ευτυχισμένος. Στην επί του όρους ομιλία όμως, του Χριστού (Ματθ. 5-7), στους «Μακαρισμούς» όπως είναι γνωστοί, αλλά και στην επιστολή Ιακώβου, «μακάριος» σημαίνει κάτι πολύ βαθύτερο. Θα ήταν φτωχή ερμηνεία των λόγων του Χριστού αν αποδίδαμε πως «ευτυχισμένοι» είναι οι φτωχοί τω πνεύματι, ή «ευτυχισμένοι» είναι οι ειρηνοποιοί. Θα ήταν φτωχό γιατί η ευτυχία είναι «υποκειμενική», συχνά σχετίζεται με το πως αισθανόμαστε εμείς για τον εαυτό μας ή πως ερμηνεύουμε τις περιστάσεις μας, ή ακόμη πως αντιδρούμε στο χάσμα ανάμεσα σε αυτό που θέλουμε και αυτό που έχουμε, ανάμεσα στην επιθυμία και την πραγματικότητα.
Περισσότερα...
|
Του Ξενοφώντος Π.Μόσχου, δ.φ.
«Τι γαρ ωφελείται ο άνθρωπος, εάν τον κόσμον όλον κερδήση, την δε ψυχήν αυτού ζημιωθή;» Ματθαίος 16:26
Διάβασε: Ματθαίος 16:21-28, Λουκάς 9:26, Φιλιππισίους 3:7-10
Σήμερα ζούμε σε μία εποχή, στην οποία τα πάντα παρακολουθούνται από την εμπορική όψη του κέρδους. Λόγω, φαίνεται των συνεχώς αυξανομένων οικονομικών δυσχερειών και των αναγκών της ζωής που καθημερινά επιτείνονται και πληθύνονται, διαμορφώθηκε κάποιο χρηματιστικό πνεύμα μεταξύ όλων των ανθρώπων κάθε κοινωνικής τάξεως, ώστε κάθε επιχείρηση και κάθε απασχόληση εξετάζεται πάνω απ’ όλα από την άποψη του συμφέροντος. Εξ’ αιτίας αυτού του γεγονότος όλες οι υψηλότερες απασχολήσεις αμελήθηκαν βαθμιαία, η ποίηση και η καλλιτεχνία καλλιεργούνται σπάνια και αυτή η επιστήμη υποβιβάστηκε σε χρηματιστικό και βιοποριστικό επάγγελμα, και το άψυχο χρήμα έγινε το πιο προσφιλές είδωλο, στου οποίου το βωμό, ο άνθρωπος της εποχής, τα πάντα πρόθυμα θυσιάζει.
Περισσότερα...
Του Αιδ. Παναγιώτη Κανταρτζή
Τα γεγονότα στο πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου του Ιώβ, αφορούν στην πιο τραγική περίοδο της ζωής του. Αναμφίβολα όμως το πιο τραγικό απ’ όλα αφορά την τελευταία μέρα των δεινών του, όταν σκοτώνονται όλα τα παιδιά του.
Εύκολα διακρίνουμε ότι μέχρι τη στιγμή που ο Ιώβ χάνει τα παιδιά του, βιώνει μια οικονομική καταστροφή. Στο τρίτο εδάφιο διαβάζουμε ότι είχε μεγάλη περιουσία, ήταν ο πλουσιότερος άνθρωπος της Ανατολής. Κι όμως, ο πλουσιότερος άνθρωπος, μέσα σε μια εβδομάδα τα έχασε όλα! Μια τεράστια κρίση στη ζωή του.
Αυτό που έχει αξία είναι να δούμε τι έμαθε ο Ιώβ για το Θεό μέσα απ’ αυτήν την οικονομική καταστροφή.
Περισσότερα...
|